Mijn tranen vloeien rijkelijk terwijl ik dit schrijf. Misschien wordt een mens emotioneler met de leeftijd. Wie weet?
Ik pende het al eerder neer: niet iedereen heeft de kans om mijn roman te lezen. Sommigen leven in complete duisternis. Het schemert voor de ogen van slechtzienden. Ook ik hoor bij het groepje van de oogpatiënten, niet iedereen dat dit weet…
Bij een jaarlijkse controle enkele jaren geleden ontdekte de oogarts dat de druk in mijn ogen veel te hoog was. 29 piekte het. Het begin van glaucoom.
Er was hoop. Mijn gezichtsveld is intact. Momenteel. Jaarlijkse controle en halfjaarlijkse controles houden het nauwlettend in het oog. (Vergeef me de woordspeling ) Dus dat het muizenboek ook als luisterboek voorhanden zou zijn, ligt me nauw aan het hart. Maar…. mijn uitgever is ook een drukkerij en die gaven me een duidelijke NEE.
No, niente, non, njet echode na in mijn hoofd. Hier kon het niet eindigden. Ik kroop achter mijn laptop en ziehier het resultaat. Lees even mee… Het antwoord op mijn mailtje van de luisterpuntbibliotheek voor slechtzienden… Zou het?
“Allereerst wil ik u feliciteren met uw boek. Het ziet er veelbelovend uit.
We hebben de titel aangestipt en het zal in principe ingelezen worden.
Ik zal u een seintje geven wanneer het klaar is.
Gelieve er rekening mee te houden dat dit wel 6-10 maanden kan duren.
Van zodra het Daisy-boek (audio) in onze collectie (Luisterpunt) wordt toegevoegd, zal het beschikbaar zijn voor onze lezers (mensen met een leesbeperking).”
Ik hoop dat Muizen in het bed de eindselectie haalt. Duimen jullie mee?
Bedankt Vicky De Decker om me op het idee te brengen. Lies Tielemans ik hoop dat jij het mag inspreken…
Comments